tweety." Το Παλεύω Μέχρι Που Παλεύεται Και Όσο Μπορώ!!"

Thing Of you

Angel | Forward this Picture
zwani.com myspace graphic comments Myspace Hello Comments & Graphics

Beautiful | Forward this Picture

Unique Butterfly Angel

Butterfly | Forward this Picture

Angel sitting On the Moon

Angel | Forward this Picture ** Αν Και Ειναι Πολυ Δυσκολο Να Εισαι Αντιμετωπος Με Το Τεραστιο Τερας Ελπιζω Τουλαχιστον Να Καταφερω Να Πραγματοποιησω Τα Ονειρα Μου!! Απο Εκει Και Περα Δεν Με Ενοχλει Για Τιποτα. Οτι Και Να Συμβει Ειναι Ευπροσδεκτο Γιατι Αυτα Εχει Η Ζωη Που Μου Εμαθε Η Κοινωνια, Που Ετυχε Να Βρισκομαι Και Εγω Μεσα Σε Αυτην.**

Love Angel dear sister

Angel, Love | Forward this Picture

angel-desi-glitters-50

Angel | Forward this Picture

Thing Of you

Angel | Forward this Picture

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ…

..ΚΑΠΟΤΕ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ… ΜΑΛΛΟΝ ΜΕ ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΛΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ. ΧΑΡΗ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΙΩΘΕΙ. ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΡΗΜΑ, «ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, ΝΙΩΘΩ». ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ...(ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΤΟΣΟ ΜΑΛΑΚΟ ΠΟΥ ΑΝ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΣΟΦΑ..ΤΟΤΕ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙΣ ΠΟΛΛΑ..), ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΝΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ..ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΟΜΩΣ..

ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΔΥΝΑΤΗ…ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ... ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΕΙΜΑΙ..ΑΠΟΚΑΜΩΜΕΝΗ…ΕΞΟΥΘΕΝΩΜΕΝΗ..ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ..ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ..ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΛΟΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ..ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ «Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ» ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΑ ΠΙΑ, ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ...

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ…ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΞΩ… ΘΥΜΩΝΩ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ..ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΑ ΧΑΜΕΝΑ ΘΑ ΠΑΝΕ..ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΑΓΥΡΙΣΤΟ...ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΣΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΠΑΛΕΥΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΙΣΩΣ ΑΝΙΣΟ ΑΓΩΝΑ.. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ ΑΛΛΟ..ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ..ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΝΑ ΠΩ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ.. ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΑΛΛΟ..ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΕΙ ΜΟΥ...

...ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΥΠΑΡΚΤΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΟΡΘΩΤΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ...ΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΤΑ...ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΣΒΗΣΩ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ...ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ..ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΛΑΜΠΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ..ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ...ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΙΖΕΡΗ...ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΦΗΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ...ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΣΥΝΕΧΙΖΩ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΩ, ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ...ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΓΩ...

ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΝΕ ΦΙΛΟΥΣ...ΜΑ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΦΙΛΟΥΣ?... ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ...ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΥΠΟΣΧΕΘΩ ΤΙΠΟΤΑ...ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ... ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ..ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ...ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ?? ΑΝ ΟΧΙ...ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ...

και....

Το ταξίδι της ζωής



   Στο ταξίδι της ζωής μου όλον αυτόν τον καιρό αισθάνομαι παράξενα, σαν να βρίσκομαι  μπροστά σε μια μεγάλη βιβλιοθήκη ενός ταξιδιού ατελείωτου, κρατώντας  στα χέρια μου ένα παλιό βιβλίο. Ανοίγοντας και διαβάζοντάς το ταξίδι της ζωής μου, το βιβλίο μου, διαπιστώνω πως το περιεχόμενό του είναι γνώριμο, είναι το παρελθόν μου, τα γεγονότα της ζωής μου. Το κρατώ στα χέρια μου, οι πληγές του παλιού ταξιδιού έχουν επουλωθεί, παρόλο που υπάρχει ακόμη άπειρος πόνος. Τοποθετώ το βιβλίο στη βιβλιοθήκη, εκεί όπου είναι η θέση του μαζί με το ταξίδι του παρελθόν. Ένα καινούργιο ταξίδι με περιμένει για  να γραφεί, έχει λευκές σελίδες, θέλει να γεμίσει με εμπειρίες όμορφες, στιγμές χαρούμενες, αγάπης, ξεγνοιασιάς, ευτυχίας, γαλήνης. Αν δεν υπήρχε το πρώτο ταξίδι μου, με άπειρο πόνο στο νεανικό μου σώμα, δεν θα υπήρχε τώρα ούτε κι αυτό. Κι αν το πρώτο είχε πόνο, δυσκολίες, λάθη, απόγνωση, αυτά δημιούργησαν το δεύτερο ταξίδι μου. Με τον ίδιο τρόπο θα δημιουργηθεί το τρίτο και πάει λέγοντας.
   Το ταξίδι της ζωής μας το έχουμε εμείς οι ίδιοι στα χέρια μας. Η εξουσία στη ζωή μας είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγαλειώδης είναι η αγάπη του Θεού για εμάς, τα παιδιά του. Μας αφήνει ελεύθερους να τη δημιουργούμε, με εμπιστοσύνη στα χέρια του, με πίστη στον εαυτό μας, με υπομονή, με αγάπη, περνώντας μέσα από τα πιο σκοτεινά μας κομμάτια, για να βρούμε το φως, για να κάνουμε την υπέρβαση και η ζωή από μια σκέτη ταλαιπωρία να γίνει παραδεισένια.
   Το βιβλίο της ζωής μας δεν τελειώνει. Όσο κι αν μας πλήγωσαν όσοι αγαπήσαμε αληθινά και μας απογοήτευσαν, όσο κι αν μας κούρασαν οι αυταπάτες, η κουρασμένη μας καρδιά αναζητά πάντοτε κάτι καινούργιο για να βγει από τις στάχτες της. Χρόνια μοναξιάς ή εσχάτης προδοσίας και το βιβλίο της ζωής μας έχει σημάδια ψυχής, πόνου και απουσίας. Έχει αμέτρητες κενές σελίδες να γεμίσεις όσες θέλεις. Η αυγή, που ξημερώνει καθημερινά, βάζει τέλος και νικά το πονεμένο χθες. Μια νέα αρχή ξεκινά και η ζωή και πάλι σου ανήκει, χτίζεις καινούργια όνειρα με στέρεα υλικά και την κρατάς στα χέρια σου, δεν σου χρωστά νοίκι και βλέπεις ότι ο αγώνας άξιζε να δοθεί τελικά με κάθε συνέπεια και κάθε επώδυνη φθορά. Το βιβλίο της ζωής σου δεν τελειώνει!
   Ξαναδιαβάζω το βιβλίο της ζωής μου και βλέπω πως το διάβαζα αλλιώς. Ήταν λάθος οι γνώσεις της πηγής μου. Ήταν ο τρόπος που το διάβαζα στραβός. Οι τόνοι, τα γράμματα και οι λέξεις είχαν όλα αλλιώτικη σειρά. Τα έβαζα στις
θέσεις που νόμιζα ότι ήταν οι καλύτερες. Σημειώσεις πολλές δεν κράτησα. Μου ξέφυγε το νόημα και η σημασία. Θαρρώ όμως ότι έγραψα καλό επίλογο, όπως με καλό πρόλογο ξεκίνησα. Δεν πρόσεξα στίξη και δασεία.
   Ξαναδιαβάζω το βιβλίο της ζωής μου. Ξαναβάζω τις λέξεις στη σειρά, αλλάζω το σημείο της αρχής μου. Θα αλλάξω την πλοκή του τελικά, γιατί είναι τρελό στη ζωή μας να βλέπουμε μόνο λευκό και μαύρο. Ξεχνάμε ότι υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο, το γκρι χρώμα, που δείχνει πώς είναι η ζωή. Γκρι είμαστε όλοι μαζί καθώς γυρίζεις μια σελίδα και σε περιμένει μια στιγμή που ίσως σε κόψει το χαρτί, μα ίσως και να σου αλλάξει τη ζωή. Οι απώλειες, το χρώμα που χάνεις
και δίνεις κάθε στιγμή, με μιαν αγκαλιά για κάθε χειμώνα, με χίλια χρώματα το λεπτό, θα τις προσπεράσεις, χαμογελώντας έως την αυγή. Εκείνα που σε αγκαλιάζουν απλώς, δίχως να θέλουν πολλά, χωρίς να κρίνουν το γκρι, ούτε να κλέβουν από τη ζωή κάθε φορά που αναγνωρίζεις την πιο οδυνηρή στιγμή. Θέλεις να ορίζεις το μέλλον κι έτσι αποδέχεσαι το γκρι
.


ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.



92 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ..ΑΦΟΥ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ.. ΤΟ ΞΕΡΩ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΟ.. ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΙΖΕΡΗ.. ΒΓΑΛΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ..ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΕΤΥΧΕΙΣ..

ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ

ΔΑΝΑΗ

Coffeemug είπε...

Κοριτσάκι δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολα. Ομως έκανες το αδύνατον δυνατόν. Σε θαυμάζουμε όλοι εμείς δεν το έχεις καταλάβει; θέλω να σου σφίξω το χέρι δυνατά και να σου πω να μη σταματήσεις να ονειρεύεσαι.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Ολα τα συναισθήματα ανακατωμένα.
Δεν πειράζει.
Είναι οι στιγμές που λυγίζεις, που παραδίνεσαι, που παλεύεις, που θυμώνεις, οι στιγμές του "γιατί".
Αστα να βγούν, είσαι εσύ.
Και η προσπάθεια με τα όποια σκαμπανεβάσματα ψυχικά, είναι φυσικό να τρέχουν.
Τρέξε πρώτη!

Λεμέσια είπε...

Καλημέρα Μαράκι...
Είναι καλύτερα να επενδύει κανείς το χρόνο του σε πράγματα, δραστηριότητες και ανθρώπους που ξεκουράζουν πραγματικά. Κι εσύ γνωρίζεις σίγουρα, τι σου κάνει καλό, τι σε χαλαρώνει και οδηγεί το μυαλό και την ψυχή σου σε όμορφα ταξίδια...Συγκεντρώσου σε αυτά και αγνόησε, όσο μπορείς, τα αρνητικά...

Chatzelenis George είπε...

Δακρύζω δύσκολα διότι έχω περάσει και γω πολλές άσχημες και σκληρές καταστάσεις μ'αποτέλεσμα να έχω γίνει αναίσθητος. Όμως το κείμενο σου που διάβασα σήμερα με έκανε να δακρύσω... Μη τα παρατάς... Τώρα θα μου πείς ποιός είσαι εσύ που σου το λέω αυτό... Ένα θα σου πω όμως... Είναι κρίμα να βλέπουμε ανθρώπους πρότυπα να σηκώνουν τα χέρια ψηλά ενώ ξέρουμε πως έχουν δύναμη να αντιμετωπίσουν ότι εμπόδιο μπαίνει μπροστά από τα όνειρά τους... Μακάρι να μπορούσαμε να βοηθήσουμε. Θα κανα τα πάντα ώστε να σε δω να χαμογελάς ξανά... Καλή συνέχεια... Keep dreaming...

Roadartist είπε...

Ηρεμία, κουράγιο.
Όλα θα πάνε καλά, πέφτουμε για να ξανασηκωθούμε.
Να χαμογελάς.
Και θα τα καταφέρεις.
Δύναμη εύχομαι για σένα, και αισιοδοξία..Προσπάθησε το..

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι να έχεις μια καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!
Στέλνω δύναμη και κουράγιο σε σένα και την οικογένειά σου!
Τα φιλιά μου Μαράκι

Coulõs είπε...

Δε ξέρω τι να σου πω, Μαράκι... εκτός από το να βρεις τη δύναμη ν' ακολουθήσεις το Δρόμο σου!...

Τα φιλιά μου!...

Ionathan είπε...

Λοιπόν,

θα σε βοηθήσω να βάλεις ένα στόχο για το 2010: να ανέβεις στην Αθήνα για ένα ΣΚ για να γνωριστούμε, θα κάνουμε μια συνάντηση-πάρτυ ειδικά για σένα.

Δεν ξέρω αν μπορείς να ταξιδέψεις, πόσο εύκολο είναι για σένα αλλά αν μπορείς να μπεις στο αεροπλάνο, σου κάνω τα εισιτήρια, θα μείνεις σπίτι μας και θα γνωρίσεις και τα άλλα κορίτσια.

Ότι έγραψες πιο πάνω το αγνοώ, το προσπερνάω και βλέπω μπροστά. Σε αυτή τη ζωή αξίζει να κάνουμε αξιομνημόνευτα πράγματα, ακόμα και αν είναι λίγα!!! Ας το κάνουμε τώρα που μπορούμε!

Περιμένω με ανυπομονησία τη θετική σου απάντηση! Έλα να γελάσουμε όλοι μαζί και να κάνεις νέους φίλους!

γιώργος (ενίοτε Ιωνάθαν)

Meropi είπε...

Μαράκι μου γλυκό,
μην το βάζεις κάτω. Μπορείς να συνεχίσεις να κάνεις όνειρα. Κάθε μέρα που ξημερώνει, μπορεί να σου φέρει πολλές νέες εμπειρίες. Συνέχισε να ονειρεύεσαι.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ είπε...

eimaste konta sou gia oti xriastis...
kala tha itan na valeis ta blog pou se stirizoun se mia lista ...
emeis tha se valoume sti diki mas parola afta giati mas aresi to blog sou ,,,
kai giati aftos einai o skopos tou dikou mas blog...
na exoun vima oloi
eimaste lipon panta dipla sou gia oti xriazese na provalis i oti allo
filika
me agapi gia tous simpolites mas
omada ksipnistere.gr

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

εχεις απολυτο δικιο κοριτσι μου...
οτι κι αν πεις,οτι κι αν σκεφτεις η' αισθανθεις εχεις απολυτο δικιο...

και να κουραστεις και να απογοητευτεις και να ουρλιαξεις για την αδικια...

ειναι απιστευτα ασχημο τα αυτονοητα να μην τα εχουμε...να φοβομαστε την επομενη μερα...να κανεις ονειρα που για αλλους ειναι δεδομενα...

ομως ενα θα σου πω γλυκια μου...
κανεις και τιποτα δεν ειναι δεδομενο...ακομα και ολοι οσοι σκεφτονται και ονειρευονται το απιαστο και εχουν τα δεδομενα μπροστα τους κανεις δεν εξασφαλιζει πως την επομενη μερα θα τα εχουν...

μην τα παρατας...οσο κι αν κουραστηκες...
Ο Θεος ειναι μεγαλος...η ζωη γεματη εκπληξεις...ποτε δεν ξερεις...
μην σταματας να ελπιζεις και να αγωνιζεσαι...μην αφησεις την μαυρη τρυπα να κανει τη δουλεια της και να σε ρουφηξει...

να ξερεις πως ειμαι εδω...

Chris είπε...

Μαρία μου σου εύχομαι καλό κουράγιο και καλή δύναμη. Μέσα από την αρρώστια σου ίσως να βρεις και τον εαυτό σου και την ουσία της ζωής. Ότι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.Και όσο πιο δυνατοί είμαστε τόσο πιο δυσκολα μας σκοτώνει.
Δικαιωμά σου να μη λες τι έχεις . Αν το ξέραμε όμως ίσως να μπορούσαμε να σε βοηθήσουμε πιο άμεσα.
Αν μιλάς γαλλικά ή αγγλικά ρίξε μια ματια σε αυτά τα sites που ίσως σε βοηθήσουν να καταλάβεις το «γιατί εμένα » που πιθανόν να σε απασχολεί και κανένας γιατρός δεν θα στο έχει πει. Η αρρώστια που φαίνεται ( η διάγνωση) δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Το τι κρύβεται από κάτω είναι το ζητούμενο και ίσως το κλειδί της ίασής μας.

http://www.biologie-totale.org/

http://www.newmedicine.ca/

Ανώνυμος είπε...

Άσε τα συναισθήματά σου ελεύθερα. Μην συγκρατείσαι! Καλό θα ήταν να βρεις έναν δημιουργικό τρόπο να εκτονωθείς όπως η ζωγραφική, που τόσο πολύ σου αρέσει. Άρχισε απο εκεί.

Μου είπες ότι λόγω των προβλημάτων υγείας σπούδασες ψυχολογία. Αυτά τα δύο είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Το κλειδί βρίσκεται στην ψυχολογία. Για να μπορέσεις να ασχοληθείς όμως με αυτό το επάγγελμα δεν αρκεί μόνο να έχεις το πτυχίο Μαρία. Προυποθέτει προσωπική δουλειά με τον εαυτό σου!

Διάβασα πρόσφατα το βιβλίο του Παναγιώτη Μιχαήλ. Ξαναδιάβασέ το. Το βασικό του μήνυμα ήταν να κάνουμε όνειρα όσο άπιαστα κι αν είναι! Ξεπέρασε τα προβλήματά του γιατί δεν συμβιβάστηκε με την τωρινή κατάσταση αλλά ούτε και με την εκδοχή της ιατρικής. Μην συμβιβαστείς. Κλάψε....πέρνα μέσα απο την μαύρη νύχτα της ψυχής..αλλά μην συμβιβαστείς και μην το βάλεις κάτω!

antouaneta

Ανώνυμος είπε...

Για αυτό και δεν σου δίνονται ευκαιρίες προς τα έξω για να προβληματιστείς και να αρχίσεις να ψάχνεις προς τα μέσα.

antouaneta

kariatida62 είπε...

΄Eλα Μαρία, εδώ είμαστε όλοι! Κοντά σου! Πάρε δύναμη απο όλους εμάς,πάρε όση θέλεις και συνέχισε!
Έλα καμάρι μας, μη μας απογοητεύεσαι...όλα θα πάνε καλά!

kokorakia είπε...

Μαρακι,
καλες γιορτες
κουραστηκες, να ηξερες ποσο σε νιωθω;
ομως να εισαι αισιοδοξη και χαρουμενη
σκεψου σε παρακαλω, ποσα εχεις πετυχει; θα δεις ποσα πολλα θα ανακαλυψεις.............
θα βγης νικητρια και καλυτερος ανθρωπος
καλο βραδυ

mar9659 είπε...

Γλυκό μου Μαράκι!!!Το ξέρω πως κουράστηκες απόκαμες και έχεις δίκηο σ'οτι και αν πείς για την μάχη που δίνεις τόσο καιρό μα θα σου θυμίσω αυτό που είπαμε κάποτε οι δυό μας ...ΟΤΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟ ΤΕΡΑΣ!!Τσιρηξε,Ουρλιαξε φώναξε κλάψε αν θες Μα μην τα παρατας είσαι γενναία και το ξέρεις..έχεις δύναμη μέσα σου και το ξέρεις...όταν αποθαρρύνεσαι να θυμάσαι ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΗΦΟΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ!!!ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ....μα ειναι και θα ειναι παντα η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ κοντά σου!! Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο παρά μόνο να σου ευχηθώ ολόψυχα ο καινούργιος χρόνος να σου χαρίσει Υγεία πάνω απ'όλα, δύναμη κουράγιο και να πραγματοποιήσει κάθε όνειρο σου και κάθε προσδοκία σου!! Φιλί γλυκό και πολύ αγάπη απο την γλυκειά μαμά όπως ΕΣΥ με αποκαλλείς και είναι τιμή μου απο ένα τέτοιο κορίτσι όπως είσαι ΕΣΥ ΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ!!!

Διάττων είπε...

Καλό μου Μαράκι!...

Δέξου τις πιο εγκάρδιες και ειλικρινείς ευχές μου για τη νέα χρονιά που είναι προ των πυλών. Σου εύχομαι ότι καλύτερο για σένα και τους ανθρώπους σου, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ!

Εμείς όλοι οι φίλοι σου παραμένουμε πάντα δίπλα σου...

Aristodimos είπε...

Οχι Μαρία μου , μην σβήσεις τα όνειρά σου....
Αξίζει ν αγωνίζεσαι για να τα πραγματώσεις.
Και , ΟΧΙ δεν εισαι μονη σου.... εχεις τους ανθρώπους που σε αγαπούν και στέκονται εκει δίπλα σου...Μαζι τους θα νιώσεις πιο όμορφα και δυνατά.
Ευχομαι απο καρδιάς ο νεος χρόνος να σου χαρίσει κι αλλα ονειρα, λιγότερες "καταστάσεις" και καλύτερη υγεία.

Την αγάπη μου
Αρης

dokisisofi είπε...

Χρόνια πολλά!΄
Καταλαβαίνω πως νιώθεις, αλλά το ότι το εξωτερικεύεις με τέτοιο τρόπο, νομίζω ότι είναι ένας τρόπος να το νικήσεις. Αυτό το " στον αγύριστο" που είπες για τα όνειρα, με έκανε να χαμογελάσω. Μου άρεσε πολύ και σε ευχαριστώ. Θα είναι το σύνθημα μου τον καινούργιο χρόνο! Για όσα έφυγαν, για όσα δεν ήρθαν, για όσα εκκρεμούν και με κουράζουν!
Είμαστε ζωντανοί οργανισμοί και αλλάζουμε πλεύση, όνειρα, διάθεση όποτε θέλουμε! Μου αρέσει που δεν έχεις εμμονές και το αίσθημα του ανικανοποίητου που δέρνει πολλούς. Απλά κουράστηκες. Ξεκουράσου, μην πολυσκέφτεσαι τα πάντα. Έτσι λέω κι εγώ στον εαυτό μου...με αποτέλεσμα να κοιμάμαι συνέχεια! χαχαχα
Σου εύχομαι τα καλύτερα με τη νέα χρονιά :)))))

ΠΕΤΡΟΣ είπε...

ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ ΕΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΤΟΣ ΓΕΜΑΤΟ ΥΓΕΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΝΕΙΡΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΧΩΝ ΣΟΥ ΚΑΡΟΥΛΑ ΜΟΥ..

ΜΗΝ ΛΥΓΙΖΕΙΣ ΟΜΩΣ..
ΤΩΡΑ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ... ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.. ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, ΚΟΥΡΑΣΗΣ.. ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ.. ΔΗΛΑΔΗ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ..ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΣ.. ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΤΟ!!!!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΓΚΑΛΙΑ

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ήρθα τη κατάλληλη ώρα να σου πω τη συνταγή για αυτό που αισθάνεσαι !Καταρχήν να σου πω τις ευχές μου για το νέο στόνο με δημιουργικότητα και δύναμη να παλέψεις για τα πάντα...μετά η συνταγή: -Πάρε μια μαύρη σακούλα σκουπιδιώ , βάλε μέσα όσα σε πόνεσαν, όσα σε τσάτισαν ( ρίξε και μια βρισιά δεν πειράζει σου το επιτρέπω) βάλε όσους σου κάνανε το φίλο και σε εγκατέλειψαν, χώσε τα δάκρυα να πάνε στο πάτο, ρίξε και αυτή την ρημάδα την απισιοδοξία σέρνοντας την απο το αυτί ...κλείσε καλα΄τη σακούλα δέσε το κορδόνι και μετά ...σε κάδο απορρυμάτων δυο τετράγωνα πιο πέρα απο το σπίτι σου.Έπειτα κοριτσάκι μου κάνε ένα καφεδάκι , βάλε το ένα πόδι επάνω στο άλλο , σκέψου οτι αυτή τη στιγμή που εσύ μπορείς να κάνεις αυτό κάπου κάποιος δεν μπορεί να σηκώσει ούτε το πόδι του και πες:-Μια άλλη χρονιά ξημέρωσε, μια νέα αρχή, όλα θα πάνε καλά μου είπε η ...μαμά Αχτίδα!

Insider® είπε...

Είμαι πολύ τυχερός που σε γνώρισα...
Καλή χρονιά!

magos είπε...

Σου εύχομαι καλή χρονιά με υγεία, ευτυχία κι αγάπη!

Eva F. είπε...

Μαράκι μου...
...εύχομαι το 2010 να σου χαρίσει αυτό που δεν σου χάρισαν οι προηγούμενες χρονιές...
Το 2010 να σου χαρίσει απλόχερα υγεία!
Μη χάσεις ποτέ την δύναμή σου...και το κουράγιο σου.
Όλα είναι δυνατά!
Μη το ξεχνάς!

ΜΙΚΑ είπε...

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΙΝΩ.. ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟ..ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ ΤΩΡΑ.. ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ..ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ..

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ..ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΑΦΗΝΩ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΥΛΗΣΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ...ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ!!

ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ!!

Ανώνυμος είπε...

διάβασα λίγο απο το blog σου άγγελέ μου...δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, την οργή μου...αλλά και την εκτίμησή μου γι'αυτό το καταπληκτικό κορίτσι που μόλις γνώρισα και που μόλις μου φώτισε το δρόμο μου...δεν έχω τα κατάλληλα λόγια να πω αυτά που αισθάνομαι..

Ανώνυμος είπε...

όχο κορίτσι μου να σταματήσεις τώρα, όχι...

δεν μου βγαίνει άλλη λέξη, πρόταση να σου πώ, είμαι διαλυμένος..

ένας πατέρας που σε αγαπά γιαβρί μου

Not me είπε...

Εύχομαι το 2010 να σου φέρει ό,τι επιθυμείς.
Εύχομαι να στο δώσει απλόχερα.
Καλή χρονιά να έχεις,χρόνια πολλά,χρόνια καλά μικρή....

Ανώνυμος είπε...

Άχ μικρή μου.. πόσο μου ράγισε ακόμη μια φορά η καρδιά μου..γιατί να υπάρχουν μικρά παιδάκια να υποφέρουν τόσο?? δεν πρέπει να τα παρατάς μικρούλα μου.. σήκω πάνω και δώσε τον αγώνα σου ακόμη πιο σκληρά.. σου το έχω ξαναπεί αυτό και θα σου το λέω συνεχώς.. σε χρειάζομαι καρδιά μου..

στέκω αδύναμη μπροστά σου πια..μην έχοντας κάτι σπουδαίο να σου πω.. μένω ως εδώ!!

σε αγαπάμε άγγελέ μου

Μινωΐτισσα είπε...

τα είπες όλα με τη ψυχή σου...τα λόγια μου είναι περιττά....η ανηφόρα σίγουρα κουράζει και είναι πολλοί που δεν την αντέχουν και δε μπαίνουν καν στον κόπο να την ανέβουν......σε θαυμάζω,δίνεις κουράγιο και δύναμη εσύ...εμείς είμαστε πολύ μικροί....ξεκουράσου γλυκειά μου,πάρε βαθειά ανάσα και συνέχισε....αντέχεις ψυχικά...το φωνάζεις....εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω για σένα είναι να σε συντροφεύω με τη σκέψη μου και να προσεύχομαι...το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι....η προσευχή δημιουργεί ανατροπές....Καλή χρονιά.

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΕΞΕ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ.. ΑΝΤΕΞΕ..

Ανώνυμος είπε...

το διαβαζω το μυνημα σου...

γεματο πονο και αγωνια κοριτσάκι μου...εισαι ένας άγγελος, ένα αστεράκι που λάμπει...αλλα εισαι ανθρωπος μικρή μου Μαρία
Ανθρωπος!...λυγίζεις όπως λυγίζουμε όλοι μας όταν σε βλέπουμε να πονάς... αλλά ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ!!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Κράτα γερά Καρδιά μου..
Εκείνα τα αστέρια....
Τα αστέρια τα δικά σου...
Στο στερέωμα σου....κοριτσάκι μου..

Ανώνυμος είπε...

με πόνεσε το πόστ... μην τα παρατάς μικρέ μου άγγελε..

σοφια

D.Angel είπε...

Πέρασα να ευχηθώ καλή χρονιά γλυκιά μου!Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά. Καλή χρονιά και απο μένα!!!

antouaneta

Ανώνυμος είπε...

που είσαι κορισάκι μου?

μου λείπεις το ξέρεις??

ελπίζω να αισθάνεσαι καλύτερα..

φιλάκια και αγκαλιά

Ανώνυμος είπε...

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ.. ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙΣ.. ΜΙΛΑΣ ΤΟΣΟ ΣΟΦΑ, ΤΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΑ.. ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΔΙΑΥΓΕΙΑ.. ΟΜΩΣ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ ΜΩΡΟ ΜΟΥ.. ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΟΥ ΛΕΞΗ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΕΙ ΣΟΥ..ΕΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΝΑ ΦΩΤΙΖΕΙΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ..

ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ..ΟΧΙ...ΟΧΙ... ΟΧΙ

apla mikros

Ανώνυμος είπε...

MHN ANYSHXEIS KORITSAKI MOU AN TA MAIL SOU ERXONTAI 2 KAI 3 FORES FORWARD SE EMAS... ESY NA EISAI KOUKLA MOU KALA KAI ESY NA MEINEIS DYNATH GIATI AUTO XREIAZEAI TWRA AGGELE MOU... DYNAMH, DYNAMH, DYNAMH..

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι να μπορούσα να πάρω το πόνο από την ψυχούλα σου και το σωμα σου κοριτσάκι μου. Όπως δεν θέλω να πονάνε τα δικά μου παιδιά έτσι δεν θέλω να πονάς ούτε και εσύ καρδούλα μου...

ΣΤΑΥΡΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Κρατάμε την ανάσα μας, όλοι...

Κανένα νέο κοριτσάκι μου??

Μια μαμά

ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

ΕΙΣΕ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΖΩΗΣ!
ΘΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΕΣΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ.
ΑΦΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΣ ΤΟΝ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΕΣΥ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ..
ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ!
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΥΛΑΣ ΣΟΥ!
ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ,ΕΙΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΟΥ, ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ!
ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΒΕΝΙΑ είπε...

Τι να πει κανεις μπροστα στο θαυμα της αγαπης, της θελησης; δεν μπορώ να πω κάτι άλλο καρδιά μου.. δέν μου βγαίνει.. ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙΣ!!!

ΥΓ: ΑΝΩΝΥΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΣΕΣ.. ΑΠΟΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΛΟΓΙΛΗ ΕΝΟΣ ΑΘΡΩΠΟΥ..

Ανώνυμος είπε...

Κανένα νέο ψυχούλα μου; Όλα καλά να σου πάνε,όλα. Μας δίνεις εσύ δύναμη και μας δίνεις εσύ μαθήματα στην ζωή. Πάρε δύναμη απο τις σκέψεις μας, ζήτα ότι χρειαστείς.

ΠΑΥΛΟΣ 22 είπε...

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ..ΠΑΡΕ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑΣΗΚΩ ΠΑΝΩ, ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ... ΕΙΣΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ..

Ανώνυμος είπε...

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟ............
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΕΡΑΣ ,ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ.
ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΠΕΡΝΑΣ ΤΟ ΤΕΣΤ ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ...
ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ...

ΑΝΤΡΙΑ

Ανώνυμος είπε...

Στο σημερινό post, μετά από τόσο καιρό που διαβάζω το blog σου, με πιάσαν τα κλάμματα μικρή μου... Ενώ πιστεύω μέσα μου ότι θα γίνεις καλά, στενοχωριέμαι γιαυτά που περνάς όλα αυτά τα χρόνια...Και εσύ αλλά και όλα τα νέα παιδιά που είναι άρρωστα σε αυτήν την τρυφερή ηλικία που είναι έτοιμα να ανοίξουν τα φτερά τους για νέες περιπέτειες...Κάθε μέρα φάρμακα, νοσοκομεία, απαγορεύσεις, πόνοι... Πρέπει όλοι να ευαισθητοποιηθούνε σε τέτοιες καταστάσεις! Να βοηθήσουν όλοι να γίνουν έρευνες για φάρμακα! Να χρηματοδοτηθούν κέντρα ερευνών! Δεν έχει σημασία που οι ίδιοι και τα παιδιά τους είναι υγιείς!
Είναι κρίμα να παλεύουν παιδιά για να κερδίσουν μια ακόμη μέρα...
Σε καταλαβαίνω καρδιά μου κουράστηκες με όλους και όλα... αλλά δεν αξίζει να τα παρατήσεις..
Συνέχισω λίγο ακόμη...

Ανώνυμος είπε...

Συγκινήθηκα πολύ σήμερα που διάβασα όσα γράφεις....τα συναισθήματα ξεχειλίζουν, δεν μπορώ να συγκρατηθώ... με πόνεσε πολύ και εμένα αυτό το ποστ άγγελε μου... δεν αξίζει να σβήσεις τα όνειρα σου... συνέχισε να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι μικρή μου..

τονια

ΠΑΝΟΣ είπε...

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ΜΟΥ!!!

ΦΙΛΑΚΙΑ

Ανώνυμος είπε...

KALH SYNEXEIA KORITSAKI MIKRO.. OPOU KAI NA PAS..OTI KAI NA KANEIS... OTI KAI NA GINEI TELIKA...

Ανώνυμος είπε...

Βάστα γερά κοριτσάκι μου, γερά με τσαπουκά!!

Καλή τύχη κοριτσάκι όμορφο λαμπερό και φωτεινό!!

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ.....ΟΧΙ!!!! :((((

ΠΛΑΝΗΤΑΣ είπε...

Καλώς σε βρήκα έστω και διαδικτυακά καλή μου. Εύχομαι οι στιγμές αυτές της απογοήτευσής σου να είναι λίγες και να φωτιστούν από άλλες, αισιόδοξες, δυνατές, ελπιδοφόρες.
Δες πόσους ανθρώπους ενέπνευσες.
Δες πόσους από εμάς έκανες δυνατότερους και μας συγκίνησες με τον ξεχωριστό αγώνα σου

El Corazon είπε...

Δυναμη κορίτσι μου
δυναμη και θέληση για ζωη !!
Ψηλά το κεφάλι και χαμογέλα!!
Θα περάσει!!

Σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

καρδούλα μου...

Αντρέας είπε...

Πού είσαι γλυκό κοριτσάκι? Ελπίζω να είσαι καλύτερα ή τουλάχιστον να αισθάνεσαι ψυχικά καλύτερα μικρή μου...

αντρέας

Ανώνυμος είπε...

Έχεις δίκαιο άγγελέ μου αλλά μην τα παρατήσεις κοριτσάκι μικρό....

κράτα γερά!!!

σταθης

Ανώνυμος είπε...

κορίτσι μου... άγγελε μου...
μήν φοβάσαι.. όλα θα πάνε καλά.. μικρή μου..

Artanis είπε...

Κράτα γερά, όλα θα πάνε καλά...Κάνε υπομονή...
προσπάθησε να είσαι ψύχραιμη, η απαισιοδοξία δεν βοηθάει...

Ανώνυμος είπε...

Καλή επιτυχία αύριο κοριτσάκι για τις εξετάσεις σου, δεν σε φοβάμαι καλά θα τα πάς, θα γράψεις και θα σκίσεις όπως πάντα..

φιλάκια

ΠΕΤΡΟΣ είπε...

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ. ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!

ΣΑΝΤΡΑ είπε...

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΙΚΡΟ..

ΜΙΧΑΛΗΣ είπε...

Πρίν αφαιρέσεις την ανάρτησή σου "ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ" κορίτσι μου...όταν την διάβασα η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια.. το ίδιο ακριβώς νιώθω και τώρα μικρή μου..
αμηχανία...δεν ξέρω τι να σου γράψω μικρή μου...Τι να διαλέξεις; Ποιότητα ή διάρκεια;
Συμβουλές δεν υπάρχουν. Το χέρι στην καρδιά και προχωράς.
ΠΡΟΧΩΡΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

Να προσευχηθείς. Να φωνάξεις όσο πιο δυνατά. Να ελπίζεις

ΣΤΡΑΤΟΣ είπε...

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΜΙΚΡΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ!!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

Μαρια μου, γλυκο μου κοριτσι... εχεις πολλα χαιρετησματα
απο τον αδελφικο μου φιλο
τον Αντωνη,
σε διαβασαμε μαζι...
και δεν συμφωνουμε
να θελεις να παρατησεις
τα ονειρα σου!!!!

θελουμε να συνεχισεις να παλευεις...
γιατι απο την μερα
που σε γνωρισαμε..
μπηκες στην ψυχη μας!!!

ξερεις πολυ καλα τι περιμενουμε!!! ελπιζω συντομα να εχεις
τα χαρτια απο τον γιατρο..
και να μην λεει συνεχως
πως δεν βρισκει καιρο!!!
γιατι καποια φαση
αν το παρατραβηξει
αυτος ο γιατρος..
θα παω εγω η ιδια!!

Μαρια μου...
ειμαστε διπλα σου!!!
και θα ειμαστε,
μακαρι να βρισκοσουν
πιο κοντα μου..
αν και σημερα υπολογιζω
να ερθω Λευκωσια,
θα ερθω να σε επισκεφθω,
να δω το δυνατο μου κοριτσι!!!

εαν όμως δεν ερθω σημερα,
θα ερθω με τον Αντωνη μια Κυριακη.

σε θελω δυνατη
και προσπαθησε
να ταχτοποιησετε
τα χαρτια που ζηταμε οκ???

καλη μερα ναχεις ματια μου!!!

Crux είπε...

Καλησπέρα και απο εμένα.Ξέρω ότι δεν μου αξίζει να σε συμβουλεύω αλλά θέλω να συνεχίσω.Δεν βιώνω τις δυσκολίες που εσύ ζεις.
Το άρθρο σου δεν ήταν σε καμία περίπτωση μίζερο,να το ξέρεις αυτό.Το να δικαιολογείς την αγανάκτηση σου δεν είναι μίζερο.Μην φοβάσαι να το εκδηλώνεις όποτε νιώθεις την ανάγκη.
Εκεί που θα διαφωνήσω μαζί σου είναι στην εγκατάλειψη των ονείρων.Μην διαχωρίζεις σ΄αυτό το θέμα τη θέση σου απ΄τους άλλους.Δεν εννοώ βέβαια αυτούς που ονειρεύονται μεγαλεία.Αυτούς άστους...Είναι πολύς ο κόσμος που η ζωή του κρατιέται απ΄τα όνειρα.Απ΄τις ελπίδες για κάτι καλύτερο,κάτι ομορφότερο.Τα όνειρα δίνουν ουσία στην ύπαρξη.Αυτά δίνουν τη δύναμη για να συνεχίσεις και να το παλέψεις.Θέλω να πιστεύω ότι θα αναθεωρήσεις.
Υ.Γ Χαίρομαι που είσαι πραγματικά ζωντανή σε έναν κόσμο ζωντανών νεκρών.
Καλή σου συνέχεια.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ είπε...

ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΗΘΕΙΣ ΤΩΡΑ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ.. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ.. ΞΑΝΑ ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΣΟΥ.. Η ΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ.. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΙΖΕΡΗ.. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕΣ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ... ΒΓΑΛΕ ΤΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ.. ΕΞΑΛΛΟΥ ΑΥΤΟΣ Ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ.. ΔΙΚΑΙΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ... ΟΥΡΛΙΑΞΕ, ΚΛΑΨΕ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ!! ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΑΓΩΝΗΣΤΡΙΑ!!

Αμέλια είπε...

Είμαι καινούργια στο χώρο και ψάχνοντας σε διάβασα.

Μην απογοητεύεσε θα πάνε όλα καλά
είμαι κι εγώ μαζί σου...
Μικρή μου πάνω του μην τον αφήνεις να πάρει ανάσα.... θα τον νικήσεις!!!
Είσαι δυνατή απ' ότι φαίνετα!!!

Καλό υπόλοιπο μ΄ένα αγγελικό χάδι
για εσένα άγγελέ μου...

Ανώνυμος είπε...

Είναι λάθος η δημοσιοποίηση κάτι τόσο προσωπικού και με τόσες λεπτομέριες.Δεν αφορά κανέναν,και κανένας-όσο και αν λυπάται-δεν μπορεί να βιώσει την όλη ιστορία σου.Είμαστε άγνωστοι,"απ'έξω",όλα είναι λοιπόν εκ των πραγμάτων άκρως επιφανιακά.Και πολλοί άλλοι έχουν σοβαρότατα προβλήματα,αλλά κλείνονται στον εαυτό τους και στον εσωτερικό τους κύκλο.Έτσι πρέπει,οτι άλλο δεν έχει ουσία πραγματική,κάνει περισσότερη ζημειά παρα καλό. Ετσι πιστευω πως καλυτερα εινα να κλεισεις το μπλογκ, αφου κανενας δεν σε πιστευει!!!!

Ελενα καπακιώτου είπε...

Λυπαμαι πολυ αγνωστε φιλε
για τον τροπο που εκφραστηκες
πιο πανω!!

λες πως ολοι ειμαστε
αγνωστοι μεταξυ μας... συμβουλευοντας
την μικρη μας φιλη
να κλεισει το μπλοκ αυτο...

γιατι???

ακομη ειπες πως δεν μας αφορα!!! μπορει εσενα
να μην σε αφορα φιλε μου...
εμεις οι περισσοτεροι μπλοκερς εχουμε ψυχη μεσα μας...
ποναμε και οτι μπορουμε βοηθαμε!!

εγω το κοριτσι αυτο...
μιας και ειναι και αυτο απο Κυπρο, το επισκεφθηκα!!
το ειδα
του μιλησα!!!
το θαυμασα!!!

παρα την σοβαροτητα του προβληματος της,
το κοριτσι αυτο,
δεν ηταν καθολου μιζερο...
ειχε ομως στα ματια
μια θλιψη,
ενα γιατι...
και με το δικαιο της!

ειναι μικρη κανει ονειρα..
παλευει με το τερας αυτο
για να μπορεσει μια μερα
τα ονειρα της
να γινουν πραγματηκοτητα!!

και απο οτι διαβασα εδω
σε αυτην την αναρτηση,
νιωθει απογοητευμενη!!!
γραφει εδω για να μιλησει
με εμας...
να ακουσει λιγα λογια,
να της δωσουμε δυναμη
και οχι να της λεμε
να κλεισει το μπλοκ!!!

αυρο μπορει
να βρεθουμε εμεις
στην θεση της!!
κανεις δεν μπορει να ξερει
τι θα μας φερει το αυριο!!!

καλο απογευμα φιλε...

και μαλακωσε την καρδια σου
σε αυτα τα θεματα!!!

καλο χρονο ναχεις
γεματα υγεια!!!

DANAH είπε...

SYMFWNW MAZI SOU FILH ZINAA KAPA..ME KALYPSES PLHRWS!!

ESY KORITSAKI MOU MHN AKOUS KANENA POU DYSTHXWS DEN 3EREI TI TOU GINETAI.. SYNEXISE MIKRH MOU..

FILAKIA

ΕiRiNi είπε...

Ρε ανωνυμε τι ζορι τραβας????
ασε μας στην ησυχια μας πια....
οοοο..... Εμεις πιστευουμε, εσεις αν δεν πιστευεις δρομο..Ελεος....

Λοιπον φιλη, συγχωρεσαι με για το ξεσπασμα μα δεν τα αντεχω κατι τετοια...
Ευχομαι να μην το βαζεις κατω...Εισαι δυνατη εξαλλου!! Ξερουμε οτι μπορεις να τα καταφερεις...Ξερεις επιτρεπεται να πεσεις μα επιβαλλεται να σηκωθεις...Πεσε οσες φορες το νιωσεις μα σηκω ξανα κ ξανα..εμεις θα σου δινουμε το χερι και συ κρατησου και θα τα καταφερεις...ειθε το 10 να ειναι η καλυτερη απολες τις χρονιες σου μικρη μου!!!

Αννα είπε...

Βρε Ανωνυμε, τι ζορι τραβας...Αν δε σ αρεσει εδω κάνε ενα κλικ και πηγαινε αλλού...Εχεις καταντησει κουραστικός...


Μαράκι σε σενα τωρα...Δεν ειναι κακο που νιωθεις ετσι...Συνέχισε να κάνεις όνειρα!!!
Ευχομαι ο,τι καλυτερο για το 2010. Να πανε όλα καλά ευχομαι!!!

Ανώνυμος είπε...

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΕΑ ΠΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ... ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!

ΚΩΣΤΑΣ

MIKA είπε...

Υπομονή μικρή μου και κράτα γερά με δύναμη και τσαμπουκά και όλα θα έρθουν όπως τα θέλεις.. γιατί πρέπει να έρθουν έτσι, ακόμη είσαι πολύ νέα και μικρή με όνειρα που πρέπει να πραγματοποιηθούν..

καλή τύχη

A.G.Selena είπε...

Τα Χριστούγεννα πέρασα και κοιτούσα για ώρα.Σκεφτόμουν τι να γράψω?Τι να πω?Τι μπορεί να μη φανεί λίγο?
Δεν έγραψα τίποτα.Συγγνώμη!

Πέρασα και την Πρωτοχρονιά.Τα ίδια.
Τι να της πω?Χρόνια πολλά?Χρόνια καλά?Δύναμη?
Δεν έγραψα τίποτα.Συγγνώμη!

Πιο πολύ συγγνώμη που δε μπορώ να κάνω κάτι.Συγγνώμη που είμαι τόσο μικρή και λίγη και δε μπορώ να σου προσφέρω τίποτα.

Εύχομαι ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!Μέσα από την καρδιά μου!Θέλω τόσο να δω μια ανάρτησή σου και να γράφεις ότι είσαι καλά και όλα λύθηκαν.Ότι τα όνειρα σου θα πραγματοποιηθούν.Ότι,ότι,ότι...

Όχι κορίτσι μου.Μη λυγίζεις!Όχι εσύ!Εσύ είσαι δυνατή.Πρέπει να είσαι.Σε αγαπάνε και σε χρειάζοντε τόσοι...και η αγάπη είναι η πιο μεγάλη δύναμη!Δεν είσαι μόνη!

Περιμένω να μάθω νέα σου!
Φιλιά πολλά και μια αγκαλιά μεγάλη!

Ανώνυμος είπε...

:((

Aristodimos είπε...

Την θετική μου αυρα ηρθα να παραθέσω στον αγώνα σου καλή μου φίλη.

Οποτε νιωσεις δυνατή δωσε μας παλι το στίγμα σου.

Οι σκέψη και η αγάπη μας κοντά σου.

Αρης

Ἅ λ ς είπε...

Βρε κοριτσι μας τι κανεις;;;
οποτε μπορεσεις γραψε μας...και να χαμογελας..να χαμογελας παντα!!!:)))))


σημ:μηπως ξερει καποιος νεα της???

Ρενα είπε...

Ανώνυμε των
16 Ιανουαρίου 2010 1:03 μ.μ.
να σε ρωτησω κατι;

Εχεις παρει παραμαζωμα τα μπλογκ που γραφουν ανθρωποι που σχετιζονται με την συγκεκριμενη ασθενεια;

Γιατι τα ιδια ΑΚΡΙΒΩΣ ομως γραφεις κ στο μπλογκ της Λυδιας
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=22192658&postID=5791211813994719450

Δεν εχεις με τιποτα αλλο να ασχοληθεις; Σα δε ντρεπεσαι!
ΑΙΣΧΟΣ!
Και εισαι κ 29 χρονων μαντραχαλος οπως λες στης Λυδιας.

Ζωη δεν εχεις;

Kαπα είπε...

Αντίλογος στο σχόλιο του Ανώνυμος
(16 Ιανουαρίου 2010 1:03 μ.μ.)

1.

Λέει ο Ανώνυμος:

"Είναι λάθος η δημοσιοποίηση κάτι τόσο προσωπικού και με τόσες λεπτομέριες."

Απάντηση:
Και ποιος είστε εσείς, κύριε, που νομίζει ότι μπορει να λογοκρίνει έναν πάσχοντα συνάνθρωπό του; Δεν έχετε ακούσει τίποτε για την ελευθερία του λόγου;

Ποιος είστε εσείς, κύριε, που θα κρίνετε εάν πρέπει ή δεν πρέπει να μιλήσει για την ασθένειά του κάποιος που υποφέρει;

Δεν έχετε ακούσει τίποτε για τα δικαιώματα των ασθενών ούτε για τους γενναίους εκείνους ασθνενείς που μιλάνε για την ασθένειά τους με σκοπό να αφυπνιστεί η κοινωνία και να βοηθηθούνε έτσι κι άλλοι ασθενείς με την ίδια πάθηση;


Με αισιοδοξία και αγάπη για τη Μαρία μας που αγωνίζεται!!!

Κάπα

Kαπα είπε...

Aντίλογος στο σχόλιο του Ανώνυμος
(16 Ιανουαρίου 2010 1:03 μ.μ.)

2.
Λέει ο Ανώνυμος:

"Δεν αφορά κανέναν,και κανένας-όσο και αν λυπάται-δεν μπορεί να βιώσει την όλη ιστορία σου."

Απάντηση:
Αν, αγαπητέ Ανώνυμε, ήλθατε εδώ μεσα για να διαβάσετε ιστοριούλες, τότε λάθος πόρτα χτυπησατε.

Αν πάλι, διαβάσατε αυτά που γράφει ένα κορίτσι άρρωστο και δεν ίδρωσε το αφτί σας, τότε θα πρέπει εσείς να αναρωτηθείτε εσείς γιατί δεν πιστεύετε και δεν νιώθετε τον πονο ένα άρρωστου παιδιού, κι όχι εμείς που ξέρουμε τη Μαρία και ξέρουμε πόσο υποφέρει και πόσο βασανίζεται.

Αν λοιπόν εσείς δυσκολεύεστε να αφουγκραστείτε και να βιώσετε κάτι από τον πόνο της Μαρίας, τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να σιωπησετε, για να μιλησουν εκείνοι που βιώνουν τον πόνο της, εκείνοι που την νιώθουν, εκείνου που την πονάνε, εκείνοι που βλέπουν πίσω από τη Μαρία, το δικό τους παιδί που υποφέρει, γιατί παντού σε όλον τόν κόσμο υπάρχουν "Μαρίες" που υποφέρουν κι αλίμονο αν τους τύχει να βρεθουν στην ανάγκη να ζητήσουν τη συμπαράσταση από ανθρώπους σαν κι εσάς.


Με αισιοδοξία και αγάπη για τη Μαρία μας που αγωνίζεται!!!

Κάπα

Kαπα είπε...

Aντίλογος στο σχόλιο του Ανώνυμος
(16 Ιανουαρίου 2010 1:03 μ.μ.)


3.

Λέει ο Ανώνυμος:
"Είμαστε άγνωστοι,"απ'έξω",όλα είναι λοιπόν εκ των πραγμάτων άκρως επιφανιακά."

Απάντηση:

Αγαπητέ Ανώνυμε, ασφαλώς και οι περισσότεροι εδώ μέσα είμαστε άγνωστοι μεταξύ μας. Δεν είμαστε όμως "απ΄ έξω". Απ΄έξω από τον πόνο του συνανθρώπου είναι οι συναισθηματικά αναίσθητοι, όσοι αδυνατούν να μπουν στην θέση του άλλου, όσοι είναι ανήμποροι να νιώσουν Άνθρωποι.

Μην κρίνετε, λοιπόν, εξ ιδίων τα αλλότρια. Επειδή εσείς δεν νιώθετε τίποτε, δεν σημαίνει ότι δεν νιώθουμε εμείς. Επειδή για σας η Μαρία είναι "ξένη", δεν σημαίνει ότι είναι και για μας ο πόνος της ξένος.

Αν για σας ο πόνος της Μαρίας είναι... επιφανεικός, τότε το πρόβλημα το έχετε εσείς, και μάλιστα πολύ σοβαρό, αφού έχετε τραγικό έλλειμμα ανθρωπιάς.

Δεν ξέρετε ούτε θέλετε να μάθετε πως κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του ολόκληρη την ανθρωπότητα, κι όταν προσβάλλεται ένας άνθρωπος είναι σα να προσβάλλεται όλη ανθρωπότητα, όταν αδικείται ένας άνθρωπος είναι σα να αδικείται όλη η ανθρωπότητα, κι όταν χλευάζεται ένας άρρωστος άνθρωπος, όπως η Μαρία, ή η δική μου η κόρη, η Μαρία-Φωτεινή, είναι σας να χλευάζεται κάθε παιδάκι άρρωστο σε όλη την οικουμένη.

Τώρα όμως το ξέρετε και το λιγότερο που έχετε να κάνετε είναι να εκφράσετε την ειλικρινή σας μεταμέλεια, αν τη νιώθετε βέβαια... Δεν σας αναγκάζει κανείς να αποκτήσετε ανθρωπιά και ενσυναίθηση. Άλλωστε, η αγάπη προς τον πλησίον δεν είναι υποχρεωτική.

Με αισιοδοξία και αγάπη για τη Μαρία μας που αγωνίζεται!!!

Κάπα

Kαπα είπε...

Aντίλογος στο σχόλιο του Ανώνυμος
(16 Ιανουαρίου 2010 1:03 μ.μ.)



4.

Λέει ο Ανώνυμος:

"Και πολλοί άλλοι έχουν σοβαρότατα προβλήματα,αλλά κλείνονται στον εαυτό τους και στον εσωτερικό τους κύκλο.Έτσι πρέπει,οτι άλλο δεν έχει ουσία πραγματική,κάνει περισσότερη ζημειά παρα καλό."

Απάντηση:

Ο ακριτοεπής ανώνυμος εδώ ξεπερνάει τον εαυτό του: δίνει και συμβουλές! Προτεινει σε έναν ανθενή να κλειστεί στον εαυτό του!!!

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ανθρωπιστική αγραμματοσύνη πρώτης τάξεως! Ο εν λόγω ανώνυμος προτείνει σε έναν άνθρωπο να αυτοεξορισθεί από την κοινωνία, να αυτοαποκλεισθεί από την κοινωνία (κοινωνικός αποκλεισμός), να κάνει δηλαδή ότι κάνανε τον παλιό καιρό στα άτομα με επιληψία, που τα δένανε με αλυσίδες στα άσυλα, μακριά έξω από τις πόλεις, δίπλα στου λεπρούς και γενικώς τους απόκληρους της κοινωνίας! Για γκέτο μιλάει ο άνθρωπος, αθελά του, ελπίζω...

Ο Ανώνυμος, νομίζει ότι βρίσκεται σε κάποιος χωρκό του Μεσαίωνα και βγήκε στη γύρα για να κρίνει σε ποιους θα επιτρέπει να μιλάνε και ποιοι πρέπει να κλειστούν σπίτι για να μην τους βλέπει αυτός και οι ομο-ιεδάτες του...

Τώρα καλαβαίνει κανείς με τι ναζιστική νοοτροπία έχει να κάνει. Μας θυμίζει τις πρακτικές του Χίλτερ και του Γκαίμπελς, που αρχικά εξαφάνισαν σε μυστικά στρατόπεδα τους διανοητικά καθυστερημένους, τα παιδάκια με σύνδρομο ντάουν και τα άτομα με ανίατες ασθένειες, και ύστερα, λίγα λίγα άρχισαν να τοςυ οδηγουν στην... αποτέφρωση...

Αχ βρε, Ανώνυμε, και να ήξερες τι ρατσισμό και τις φαστισταριό κρύβουνε τα λόγια σου...

Σε συγχωρώ όμως, επειδη είσαι ανρθωπιστικώς άσχετος, άρα έχεις το ακαταλόγιστο.

Με αισιοδοξία και αγάπη για τη Μαρία μας που αγωνίζεται!!!

Κάπα

Kαπα είπε...

Δεν μας φάνουνε τα βανανά μας, Μαρία μου, έχουμε και τη γαϊδουριά να αντιμετωπίσουμε.

Ψηλα το κεφάλι, Μαρία μου!

Θα νικήσουμε!


Με πολλή αγάπη

Κάπα

A.G.Selena είπε...

Κάπα θεωρώ ότι πιο καλά δε θα μπορούσες να τα πεις.Όμως...

Δεν πιστεύω ότι στο 4 είναι έτσι τα πράγματα.Ίσως να κάνω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου σε αυτό αλλά πραγματικά πιστεύω ότι ο άγνωστος και κατα τα άλλα ανεγκέφαλος δεν ήθελε και φανεί ρατσιστής.

Είναι που όλοι οι άνθρωποι έχουν τον δικό τους τρόπο να βιώνουν τις καταστάσεις.Άλλοι κλείνοντε στον εαυτό τους,άλλοι το συζητάνε με φίλους,άλλοι χαμογελάνε για να μην σκέφτοντε.

Εκείνος μάλλον επιλέγει να κλείνετε.ΔΕΝ εχει όμως το δικαίωμα να κατακρίνει κάποιον που λειτουργεί διαφορετικά.

Τον λυπάμαι πραγματικά!Μόνος του είναι ακόμα κι έχει χιλιάδες κόσμο γύρω του.

Όταν κάποιος κλείνετε στον εαυτό του πέφτει η ψυχολογία του.Τα βλέπει όλα μαύρα γιατί δεν υπάρχει κάποιος να του πει και την άλλη όψη.Ας μην ξεχνάμε ότι πάντα όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα όλοι λέμε αισιοδοξία.Με την αισιοδοξία ξεπερνιούντε πολλά.Υπάρχουν άνθρωποι που ξεπέρασαν κάθε προσδοκία απλά και μόνο γιατί ΗΘΕΛΑΝ να ζήσουν και ήταν αισιόδοξοι.


ΜΑΡΑΚΙ μου!Μην ακούς κανέναν!Λέγε ότι θες όποτε θες όμως ΠΑΝΤΑ να χαμογελάς γλυκιά μου.Θα υπάρχουν στιγμές που θα λυγίσεις.Μην αφήσεις όμως ΠΟΤΕ να σπάσεις.Να ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ!!!

Kαπα είπε...

04 Φεβρουαρίου 2010 12:33 π.μ.
Selena είπε...

Κάπα θεωρώ ότι πιο καλά δε θα μπορούσες να τα πεις.Όμως...

Δεν πιστεύω ότι στο 4 είναι έτσι τα πράγματα.Ίσως να κάνω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου σε αυτό αλλά πραγματικά πιστεύω ότι ο άγνωστος και κατα τα άλλα ανεγκέφαλος δεν ήθελε και φανεί ρατσιστής.

Είναι που όλοι οι άνθρωποι έχουν τον δικό τους τρόπο να βιώνουν τις καταστάσεις.Άλλοι κλείνοντε στον εαυτό τους,άλλοι το συζητάνε με φίλους,άλλοι χαμογελάνε για να μην σκέφτοντε.
---------------------------------


Αγαπητή Σιλένα,

Κανείς ρατσιστής δεν παραδέχσεται ότι είναι ρατσιστής. Θα σου πει "εγώ εν είμαι ρατσιστής, οι μαύροι φταίνε - εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αυτοί είναι Εβραίοι - εγώ δεν είμαι εγώ ρατσιστής, οι γυναίκες είναι χαζές ή - δεν είμαι εγώ ρατσιστής απλώς δεν θέλω να βλέπω και να ακουω τους αρρώστους"

Το πώς δικαιολογεί, λοιπόν, κάποιος τις δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος των ευπαθών ομάδων (όπως π.χ. είναι οι μετανάστες, οι φτωχοί, οι ηλικιωμένοι και οι ασθενείς με χρονια νοσήματα), το πώς λοιπόν εκλογικεύει κάποιος αυτά που λέει, είναι ένα πράγματα. Το άλλο είναι η ίδια η πράξη του και οι κοινωνικές επιπτώσεις της πράξης του, δηλαδή της προτροπής του να κλειστεί στο σπίτι του κάποιος άνθρωπος που ανήκει σε μια ευπαθη κοινωνική ομάδα.

Αυτό έχει σημασία: ο κοινωνικός αντίκτυπος αυτών που προτείνουν.

Και τι προτείνει ο εν λόγω Ανώνυμος;

Προτείνει σε έναν ασθενή με χρόνιο νόσημα, να κλειστεί στο σπιτι του.

Κι εσείς νομίζετε ότι το κίνητρό του είναι αγαθό;

Νομίζετε δηλαδή τον εν λόγω Ανώνυμο τον πήρε ο πόνος για τη Μαρία και επειδή σκεφτεται το καλό της, της πρότεινε να κλείσει το στόμα της και να κλειστεί στους τέσσερις τοίχους;

Το χειρότερο είδος ρατσισμού είναι ο ασύνειδος, ο ανεπίγνωτος, ο ενδόμυχος.

Και στην προκειμένη περίπτωση βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ανθρωπιστικώς χυδαίο ρατσιστικό περιστατικό, μπροστά σε μια κραυγαλαία περίπτωση δυσμενούς κοινωνικής διάκρισης.

Το πώς την δικαιολογεί ο θύτης, ποσώς πρέπει να μας ενδιαφέρει.

Προσωπικά καταδικάζω την πράξη του μετά βλελυγμίας, που λένε.

Δεν καταδικάζω όμως τον ίδιο. Γιατί απλώς δεν έχει συνείδηση της πράξης τους.

Άλλωστε, ουδείς εκών κακός.

Με εκτίμηση

Κάπα

ΣΤΡΑΤΟΣ είπε...

Αγαπητέ φίλε ΚΑΠΑ,

Συμφωνώ πλήρως σε ότοι γάψατε πιο πάνω!! Ότι ήθελα να πω το είπατε αξιοπρεπέστατα μέσα σε 4 με 5 σχόλια..

Όντως ακόμη υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που κατακρίνουν αυτά τα παιδιά που παλεύουν για τη ΖΩΗ τους ΓΕΝΝΑΙΑ.. τι να πεί κανείς? Είμαστε στο 2010 και όμως ακόμη υπάρχουν διακρίσεις για αυτά τα παιδιά!

Συμφωνώ μαζί σου αγαπητέ μου φίλε!!

Μαράκι μου εσύ μήν πάψεις ποτέ να αγωνίζεσαι!! Συγχαρητήρια καρδιά μου για το ΠΤΥΧΙΟ σου.. Είσαι αξιολάτρευτο άτομο μικρή μου!! Συνέχισε και θα πετύχεις και τους υπόλοιπους σου στόχους!!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ είπε...

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ. ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ - ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ... ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΕΣΥ ΚΑΠΟΥ ΠΛΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΣΟΥ!!